Formuła 1 - prestiżowe wyścigi samochodowe. Historia, mistrzowie, wypadki

Historia Formuły 1

W lutym 1950 roku włoski delegat FIA Antonio Brivio zaproponował kierowcom utworzenie Mistrzostw Świata Formuły 1. Wybranie arabskiej „jedynki” jako oznaczenia serii, zdefiniowała Formuła 3. Federacja podjęła decyzję o organizacji pierwszych wyścigów na torach w Wielkiej Brytanii, Monako, Szwajcarii, Belgii, Francji i Włoszech. Dodatkowa runda została zorganizowana na Indianapolis 500, co nadawało mistrzostwom charakter światowy.

Runda w Stanach była jedyną pozaeuropejską do sezonu 1954, kiedy to inauguracja kampanii odbyła się w Argentynie. Wpływ na ten fakt miał pięciokrotny mistrz świata Juan Manuel Fangio.

Pierwszym Mistrzem Świata Formuły 1 był Włoch Giuseppe Farina z zespołu Alfa Romeo w 1950 roku. Farina miał wówczas 3 punkty przewagi nad argentyńskim partnerem Juanem Manuelem Fangio.

Ten czas w historii Formuły 1 był zdominowany przez Alfę Romeo, Ferrari, Mercedesa i Maserati. W pierwszych sezonach używano m.in. Alfa Romeo 158, które były wyposażone w wąskie bieżnikowane opony i montowane z przodu silniki. W 1954 roku wprowadzono nowe przepisy, pojemność silników ograniczono do 2,5 litra.

Zespoły garażowe

Pierwszą ważną technologiczną zmianą w wyścigach Formuły 1 było umieszczenie silnika za kierowcą. Rozwiązanie to było stosowane przez ten zespół w Formule 3. Pierwszym brytyjskim mistrzem świata został Mike Hawthorn, który zdobył tytuł, jeżdżąc Ferrari w sezonie 1958.

Kolejną ważną datą w historii Formuły 1 był rok 1962, kiedy to Lotus wprowadził samochód ze skorupową karoserią. Lata osiemdziesiąte zapoczątkowały erę silników z turbodoładowaniem, które osiągały moc ponad 1000 koni mechanicznych. W tamtym czasie zastosowano też wiele usprawnień, które miały ułatwić kierowcom łatwiejsze prowadzenie pojazdów. Były to m.in.

• aktywne zawieszenia
• automatyczne skrzynie biegów
• sterowanie wszystkimi czterema kołami i system kontroli trakcji

Dominacja trzech zespołów

Od roku 1984 roku, wyścigi Formuły 1 są zdominowane przez trzy zespoły: McLaren, Ferrari i Williams. Tylko w dziewięciu sezonach od tego czasu mistrzostwa nie zdobywał kierowca z któregoś z tych zespołów. W pierwszych latach XXI wieku znaczącą przewagę uzyskało jednak Ferrari wraz z Michaelem Schumacherem. To właśnie oni od 1999 roku nieprzerwanie zdobywali tytuły mistrza konstruktorów, a od sezonu 2000 roku tytuły mistrza kierowców. Koniec ich dominacji przyniósł sezon 2005. Wtedy najmłodszym Mistrzem Świata w historii Formuły 1 został Alonso

W sezonie 2008 największe znaczenie odgrywały trzy zespoły: Ferrari, McLaren i BMW Sauber, również w takiej kolejności prezentowała się pierwsza trójka klasyfikacji konstruktorów. W 59. sezonie F1 triumf odniósł Lewis Hamilton, który w końcowej klasyfikacji o punkt wyprzedził Felipe Massę. Czwarte miejsce wywalczył Polak Robert Kubica.

Zmiany w Formule 1

Ważne zmiany, jakie zostały wprowadzone w 2009 roku, doprowadziły do ukształtowania się nowego rozkładu sił w Formule 1. Zespoły, które 2008 roku były pochłonięte rywalizacją o najwyższe lokaty (McLaren, Scuderia Ferrari, BMW Sauber) zaczęły borykać się z problemem niezawodności, zaś drużyny, które do tego czasu nie liczyły się w walce o tytuły (Red Bull Racing i Brawn GP) stały się pretendentami do zdobycia mistrzostwa.

Głównym kierunkiem zmian było ograniczenie docisku generowanego przez kształt aerodynamiczny bolidu i próba wyrównania strat przez przywrócenie opon typu slick. Zabroniono też używania jakichkolwiek lotek i innych elementów poprawiających aerodynamikę, natomiast poszerzono przednie skrzydło oraz zwężono i wyżej umieszczono tylne. Zmiany te miały doprowadzić do ułatwienia wyprzedzania podczas wyścigu.

Formuła 1 - konflikty

Zmiany w Formule 1 dążą do ograniczenia budżetów zespołów. Konflikt na linii Międzynarodowa Federacja Samochodowa – Związek Zespołów Formuły 1 został wywołany sporem o wysokość budżetu na sezon 2010.

Od sezonu 2010 zmienione zostały reguły przeprowadzania kwalifikacji przed każdym wyścigiem. Zrezygnowano z tankowania bolidów w trzeciej części kwalifikacji taką ilością paliwa, z jaką wystartują do wyścigu. Zniesione zostało również tankowanie aut podczas samego wyścigu, a także stosowanie zaawansowanych technologicznie kołpaków mających na celu poprawienie chłodzenia hamulców.

Od sezonu 2014 wprowadzono nową generację silników napędzających bolidy Formuły 1. Są to turbodoładowane V6 o pojemności 1,6 litra wspierane przez układ elektryczny. Zrezygnowano jednocześnie z manualnego włączania układu przez kierowcę na rzecz sterowania komputerowego.

Mistrzowie Formuły 1

• Michael Schumacher (Niemcy)
• Lewis Hamilton (Wielka Brytania)
• Juan Manuel Fangio (Argentyna)
• Alain Prost (Francja)
• Sebastian Vettel (Niemcy)
• Ayrton Senna (Brazylia)
• Nelson Piquet (Brazylia)
• Niki Lauda (Argentyna)
• Jackie Stewart (Wielka Brytania)
• Jack Brabham (Australia)
• Emerson Fittipaldi (Brazylia)
• Graham Hill (Wielka Brytania)
• Alberto Ascari (Włochy)
• Fernando Alonso (Hiszpania)
• Mika Häkkinen (Finlandia)
• Giuseppe Farina (Włochy)
• Jenson Button (Wielka Brytania)
• Keke Rosberg (Finlandia)
• Kimi Räikkönen (Finlandia)
• Nico Rosberg (Niemcy)
• Phil Hill (USA)
• Denny Hulme (Nowa Zelandia)
• John Surtees (Wielka Brytania)

Robert Kubica i Formuła 1

Początki Roberta Kubicy w Formule 1 sięgają 2005 roku, a pierwsze sukcesy w tych prestiżowych wyścigach przyszły trzy lata później. Tak pisze o nich portal elleman.pl

Do Formuły 1 Kubica powrócił w 2018 roku jako kierowca rezerwowy teamu Williams. Rok później objął funkcję kierowcy wyścigowego. W trakcie całego sezonu tylko raz udało mu się zająć punktowane, dziesiąte miejsce. W sezonie 2020 Robert podpisał kontrakt z zespołem Alfa Romeo i został kierowcą rezerwowym włoskiego teamu.

Kosztowne wypadki w Formule 1

Jak podaje Onet.pl, prawie 40 mln euro przepuścili kierowcy na torze F1, rozbijając swoje bolidy. Koszty podliczyli dziennikarze „Sky Germany”: