Marcin Daniec narzeka na współczesnych stand-uperów

Doniesiono mi, że młodzi stand-uperzy wujka Dańca nie uznają za stand-upera. Podają dwa warunki. Pierwszy – nie przeklina. No to się nawet cieszę, że mnie nie zaliczają. Proszę Państwa, nigdy w życiu nie zakląłem na scenie. Przysięgam. Prywatnie tak, klnę jak szewc, jak jestem wściekły

Drugi warunek jest podobno taki, że trzeba występować samemu. Przepraszam Was wszyscy moi młodzi fani, ale wujciu miał 40-minutowy monolog o walce Andrew, która trwała 90 sekund. Proszę to sobie wygooglać. Jestem dumny z tych dwóch puent, że cała walka mogłaby się zmieścić w Teleexpressie i ta z końca, że „ogołocili mnie”. Tego sobie odebrać nikomu nie pozwolę

Nie ma nas bez mistrzów. Jak ktoś jest raz mistrzem, to jest nim cały czas. Czasem czytam takie komentarze, że to już emeryci. Nie chcę tego słuchać. (…) My musimy wrócić do tego, że bez mistrza nie ma nic dalej. Mówię to do wszystkich młodych stand-uperów. Wysłuchałam tego wszystkiego. Widzę, że macie niesamowite zasięgi. 22 miliony, 10 milionów… Posłuchajcie sobie Dańca. Zobaczcie, że on mówi o tym, co mówicie Wy. Być może w trochę inny sposób. Gdybym ja była stand-uperem, który kosi 22 mln, to bym stanęła na głowie, a Wy jesteście młodzi więc na pewno to potraficie. Zrobiłabym wszystko, żeby na scenie spotkać się z Dańcem.