Osoba fizyczna - znaczenie pojęcia. Czym różni się od osoby prawnej?

Kim jest osoba fizyczna?

Na samym początku należy powiedzieć, że w prawie cywilnym na próżno szukać definicji osoby fizycznej. W tym dokumencie można jednak znaleźć informację o tym, że każdy człowiek otrzymuje zdolność prawną wraz z chwilą narodzin. Łatwo się zatem domyślić, że tak naprawdę osobą fizyczną jest każdy człowiek. W tym przypadku żadnego znaczenia nie ma płeć, wiek czy stan zdrowia psychicznego albo fizycznego. To oznacza, że każdy człowiek jest podmiotem czynności prawnych, aż do chwili swojej śmierci.

Prowadzenie działalności gospodarczej przez osobę fizyczną

To jedno z najistotniejszych uprawnień. Osoba fizyczna może prowadzić własną działalność gospodarczą w formie jednoosobowej. Tak naprawdę każda zainteresowana, pełnoletnia osoba może otrzymać status przedsiębiorcy. Musi oczywiście posiadać zdolność do pełnienia czynności prawnych, z kolei firmę powinna otworzyć we własnym imieniu.

Osoba fizyczna musi prowadzić działalność gospodarczą w sposób zarobkowy, ciągły oraz zorganizowany, o czym mówi Kodeks Cywilny. Każdy zainteresowany powinien postarać się również o uzyskanie wpisu do Centralnej Ewidencji Informacji o Działalności Gospodarczej, czyli CEIDG. Jest to jeden z niezbędnych elementów do rozpoczęcia własnej działalności.

Jeżeli chodzi o samą nazwę przedsiębiorstwa, to najczęściej składa się ona z imienia i nazwiska danej osoby. Warte podkreślenia jest jednak to, że zgodnie z prawem, możliwe jest również dodanie do nazwy dowolnych pseudonimów czy wybranych określeń, które mają ułatwić potencjalnym zainteresowanym rozpoznanie, czym zajmuje się konkretna firma.

Osoba prawna - definicja

Osoba fizyczna nie jest definiowana w Kodeksie Cywilnym, jednak inaczej sprawa wygląda w przypadku osoby prawnej. Trzeba podkreślić, że osobowość prawną mogą otrzymać jednostki organizacyjne. Posiada ją również Skarb Państwa. To oznacza, że do bycia podmiotem praw mogą pretendować różnego rodzaju spółki akcyjne, przedsiębiorstwa państwowe, banki, partie polityczne, spółdzielnie, fundacje, kościoły, wyższe uczelnie, stowarzyszenia czy związki zawodowe.

W przypadku osób fizycznych zdolność do czynności prawnych, otrzymują one automatycznie. Osoby prawne uzyskują ją w chwili powstania, a ich podstawę stanowią akty założycielskie, umowy założenia, a także statuty. Ważnym aspektem jest również to, że tego typu podmioty na początku istnienia nie mogą jeszcze występować we własnym imieniu.

Różnice pomiędzy osobą fizyczną, a prawną

Przede wszystkim chodzi o zdolność do czynności prawnych. To podstawowa różnica pomiędzy osobą fizyczną, a prawną. Ta pierwsza może z powodzeniem zaciągać różnorodne zobowiązania, a także dysponować posiadanymi prawami. Pełną zdolność do czynności prawnych otrzymują osoby, które osiągają pełnoletność. Po 18 roku życia mogą samodzielnie dokonywać wszelkich czynności prawnych.

Z kolei ograniczoną zdolność do czynności prawnych mają osoby, które ukończyły 13 rok życia. To sprawdza się również w przypadku osób ubezwłasnowolnionych częściowo. Takie osoby mogą z powodzeniem wykonywać bieżące czynności na co dzień. Jednak inne czynności prawne, są realizowane w ich imieniu przez przedstawiciela ustawowego. Najczęściej jest to rodzic.

Kto nie ma żadnych zdolności do czynności prawnych?

Występują również osoby, których zdolność do czynności prawnych zupełnie nie dotyczy. Mowa tutaj o dzieciach poniżej trzynastego roku życia, a także osobach ubezwłasnowolnionych całkowicie. Wszystkie czynności prawne mogą wykonywać jedynie w obecności swoich opiekunów albo przedstawicieli ustawowych.

Mówiąc o osobach fizycznych i prawnych, konieczne jest podkreślenie, że są one podmiotami prawa cywilnego, jednak posiadają inne cechy, a tym samym również uprawnienia.