Jerzy Brzęczek — wiek, kariera, rodzina. Wszystko, co warto wiedzieć o byłym selekcjonerze reprezentacji Polski
Jerzy Brzęczek: wiek, rodzina, Twitter
- Nazwisko imię: Brzęczek Jerzy
- Pełne imię i nazwisko: Jerzy Józef Brzęczek
- Data urodzenia: 18 marca 1971 roku
- Wiek: 50 lat
- Miejsce urodzenia: Truskolasy
- Znak zodiaku: ryby
- Wzrost: 174 cm
- Stan cywilny: żonaty
- Żona: Marzena Brzęczek
- Dzieci: Patryk (ur. 1992 r.), Robert (ur. 1996 r.)
- Wykształcenie: technik-elektromechanik
- Zawód: piłkarz, trener piłkarski
- Kluby piłkarskie: Polonia Bytom (2009), Górnik Zabrze (2007 - 2009), Wacker Innsbruck (2004 - 2007), FC Kärnten (2004), Sturm Graz (2002 - 2003), Triol Innsbruck (2000 - 2002), Maccabi Hajfa (1999 - 2000), LASK Linz (1998), Triol Innsbruck (1995 - 1997), GKS Katowice (1995), Górnik Zabrze (1993 - 1995), Lech Poznań (1992 - 1993), Olimpia Poznań (1988 - 1992), reprezentacja Polski (1992 - 1999)
- Twitter: twitter.com/BrzeczekJ
Dzieciństwo
Jerzy Brzęczek urodził się 18 marca 1971 roku we wsi położonej w województwie śląskim — Truskolasach. Z wykształcenia jest technikiem-elektromechanikiem.
Co ciekawe, w tej samej wiosce wychował się Kuba Błaszczykowski — obecny kapitan Wisły Kraków, który na swoim koncie ma ponad 100 występów w reprezentacji narodowej.
Początki kariery klubowej
Swoją karierę juniorską Jerzy Brzęczek rozpoczął w 1982 roku w lokalnej drużynie — Olimpia Turkolasy.
W latach 1983 - 1988 grał w Rakowie Częstochowa.
Kariera seniorska
W 1988 roku Brzęczek dołączył do Olimpii Poznań, gdzie grał przez 4 lata. W tym czasie wystąpił w 108 meczach, zdobywając 8 goli. W 1992 roku został graczem Lecha Poznań. Jedno z jego wystąpień przyczyniło się do zwycięstwa klubu w rozgrywkach o mistrzostwo Polski. Z Lechem Brzęczek grał do 1993 roku.
Następnie przeszedł do Górnika Zabrze, z którym współpracował do 1995 roku. Wówczas rozpoczął roczną przygodę z GKS Katowice.
Kariera międzynarodowa
W 1995 roku Jerzy Brzęczek dołączył do austriackiego klubu Tirol Innsbruck, gdzie grał przez kolejne 2 lata. W tym okresie drużyna dwukrotnie zdobyła tytuł mistrza Australii.
Poza klubami austriackimi (Triol Innsbruck, LASK Linz, Strum Graz, FC Kärnten, Wacker Innsbruck), Jerzy Brzęczek grał też w izraelskiej drużynie (Maccabi Hajfa). Łącznie poza krajem na murawie spędził 12 lat.
Powrót do Polski
W 2007 roku powrócił do Górnika Zabrze, z którym współpracował przez kolejne 2 lata. Po rozwiązaniu kontraktu przeszedł do Polonii Bytom. W 2009 roku podjął decyzję o zakończeniu gry w piłkę nożną.
W swojej karierze seniorskiej w sumie rozegrał 603 mecze, trafiając 66 razy do bramki.
Reprezentacja Polski
Jerzy Brzęczek swój debiut w reprezentacji Polski (U-23) miał w 1992 roku. Z młodzieżowym zespołem odbył 6 wystąpień, nie trafiając ani razu do bramki.
W tym samym roku zadebiutował w seniorskiej reprezentacji Polski A, gdzie grał do 1999 roku. Łącznie zagrał w 42 meczach, strzelając 4 gole przeciwko Brazylii, Austrii, Luksemburgowi i Anglii.
W tym czasie pełnił m.in. funkcję kapitana drużyny narodowej oraz kapitana kadry olimpijskiej. W 1992 roku doprowadził biało-czerwonych na podium Letnich Igrzysk w Barcelonie.
Emerytowany piłkarz zostaje trenerem
W 2010 roku Brzęczek objął funkcję trenera klubu, w którym zaczynał swoją karierę — Raków Częstochowa. Główny sponsor drużyny podjął jednak decyzję o rozwiązaniu współpracy z Brzęczkiem ze względu na pasmo porażek.
W 2014 roku Brzęczek podpisał umowę z Lechią Gdańsk. Po niecałym roku został zwolniony. W 2015 roku przez okres dwóch lat szkolił GKS Katowice. Po przegranym meczu z MKS Kluczbork postanowił poddać się do dymisji. W 2017 roku był trenerem Wisły Płock.
W 2018 roku został wybrany selekcjonerem reprezentacji Polski. Niestety i z tej funkcji został usunięty.
Kolejne zwolnienie Brzęczka
Pomimo że Brzęczek pomógł reprezentacji Polski zakwalifikować się do UEFA EURO 2020, decyzją Zbigniewa Bońka został zwolniony z pełnionej funkcji trenera. Zdaniem prezesa PZNP Brzęczek nie był w stanie stawić czoła presji, jaką wywierali na niego kibice.
Decyzja Bońka o zwolnieniu selekcjonera Reprezentacji Polski niewątpliwie była owiana tajemnicą. O tym fakcie — poza Bońkiem — wiedział wyłącznie Maciej Sawicki — ówczesny sekretarz generalny PZPN.
Zarówno kibice, jak i... piłkarze dowiedzieli się o zwolnieniu przez Internet.
Utrata stanowiska była zaskoczeniem także dla samego Brzęczka. W czasie podjęcia tej decyzji znajdował się w Hiszpanii, gdzie doglądał młodzieżowej reprezentacji Polski. Dopiero po powrocie z obozu odbył poważną rozmowę z Bońkiem.
Przypomnijmy, że za Brzęczka reprezentacja Polski uzyskała następujące rezultaty:
- 12 wygranych meczy
- 5 remisów
- 7 przegranych meczy
Nieocenione wsparcie syna
Po zwolnieniu Jerzego Brzęczka Internet zalała fala hejtu skierowana w jego stronę. Zarówno kibice, jak i ogólnopolskie media nie ukrywali krytycznego nastawienia wobec gry drużyny pod jego wodzą. W obronie ojca stanął Robert Brzęczek, który umieścił emocjonalny wpis na Facebooku:
Post zakończył wzruszającymi słowami:
Jesteś niezwykle silną osobą i podziwiam Cię za to. Zawsze byłeś, jesteś i będziesz dla mnie wzorem do naśladowania i najlepszym Trenerem, Mentorem, Tatą i Człowiekiem.
Życie prywatne Jerzego Brzęczka
Prywatnie Jerzy Brzęczek jest mężem i ojcem. Z żoną Marzeną poznał się w szkolnej ławce. Para ma dwóch synów — 30-letniego Patryka i 26-letniego Roberta. Młodszy z nich poszedł w ślady ojca i jest młodzieżowym reprezentantem Polski (Raków Częstochowa). Natomiast starszy jest kucharzem.
Jerzy Brzęczek jest wujkiem Kuby Błaszczykowskiego i wspiera go zarówno w karierze piłkarskiej, jak i w życiu. To on przed laty poinformował Kubę o tragicznej śmierci jego matki (siostry Brzęczka), która została zamordowana przez męża.
Były selekcjoner reprezentacji Polski w wywiadzie dla "Przeglądu Sportowego" przyznał:
Kiedy urodził mi się pierwszy syn, trzy miesiące później zmarł mój ojciec. Gdy na świat przyszedł drugi syn, po miesiącu zginęła moja siostra. Kiedy Hania straciła życie, zastanawiałem się, czy to przypadek, czy jednak przeznaczenie. Myśleliśmy o trzecim dziecku, ale miałem wewnętrzne obawy, czy moje szczęście, radość z bycia ojcem nie powoduje, że ktoś zostaje mi odebrany. Nie mówiłem o tym głośno, ale w środku miałem takie rozterki. Nie zdecydowaliśmy się na trzecie dziecko.
