Margaret Thatcher - żelazna dama Wielkiej Brytanii
Margaret Thatcher - wiek, wykształcenie, rodzina
- Imię i Nazwisko: Margaret Hilda Thatcher
- Data urodzenia: 13 października 1925 roku
- Miejsce urodzenia: Grantham
- Data i miejsce śmierci: 8 kwietnia 2013 roku w Londynie
- Przynależność polityczna: Partia Konserwatywna
- Stanowisko: Prime Minister
- Rodzina: mąż Denis Thatcher, córka Carol, syn Mark
Margaret Thatcher - studia, kariera zawodowa
Margaret Thatcher urodziła się 13 października 1925 roku w mieście Grantham jako córka lokalnego sklepikarza i działacza politycznego Alfreda Robertsa i Beatrice Ethel Stephenson. Pragnienie bycia politykiem, pielęgnowała w sobie od najmłodszych lat. Inteligencja, ambicja i stanowczość doprowadziły młodą Margaret na Uniwersytet w Oksfordzie, gdzie studiowała chemię. Już tam była aktywna w polityce, stając na czele Stowarzyszenia Konserwatystów uczelni. Studia ukończyła w 1947, po czym podjęła pracę chemika badawczego w Colchester, a następnie w Dartford. W 1952 roku powróciła do nauki, tym razem, wybierając prawo. Po ukończeniu tego kierunku jako adwokatka specjalizowała się w sprawach podatkowych.
Margaret Thatcher - pierwsze kroki w polityce
W 1950 i 1951 wzięła udział w wyborach do parlamentu, była wówczas najmłodszą kandydatką Konserwatystów, ale nie odniosła sukcesu. W 1959 roku zasiadła w Izbie Gmin. Ambitna młoda polityk szybko zyskała uznanie partyjnych kolegów. Od 1961 roku została sekretarzem parlamentarnym do spraw prawa pracy i wynagrodzeń.
Kiedy partia przejęła większość w rządzie, została członkiem Gabinetu Cieni. Należała do stanowczych mówców. Głośno sprzeciwiała się zniesieniu kary śmierci, aprobowała legalizację aborcji. W 1964 roku Konserwatyści stracili władzę, a Thatcher dzięki poparciu następcy pozostaje w rządzie i otrzymuje nowe stanowisko rzecznika do spraw budownictwa.
Margaret Thatcher - na czele partii
Po wyborach w 1970 roku, kiedy Konserwatyści wrócili do władzy Thatcher została Ministrem Edukacji. Nazywano ją "Thatcher, porywaczem mleka", po zniesieniu powszechnego programu bezpłatnego mleka w szkołach. Jej celem w tamtym okresie było przekształcenie szkół gimnazjalnych w kompleksowe szkoły średnie.
W 1974 roku Partia Konserwatywna straciła władzę. Nie zaszkodziło to jednak Thatcher. Jej ugruntowana pozycja doprowadziła ją do zwycięstwa i tak w 1975 roku została wybrana na przywódcę partii konserwatywnej. Dzięki temu zwycięstwu Thatcher stała się pierwszą kobietą, która pełniła funkcję lidera opozycji w Izbie Gmin.
W roku 1976 wygłosiła swoją słynną mowę przeciwko Związkowi Radzieckiemu, wytykając Rosji, że chcę się stać światową potęgą za wszelką cenę. Okazała też stanowcze stanowisko dotyczące strajkujących górników. Po tym wystąpieniu w rosyjskich mediach zaczęto określać ją mianem "Żelaznej Damy", nawiązując do jej uwag na temat żelaznej kurtyny. Thatcher była bardzo zadowolona z jej przydomku.
Margaret Thatcher - Prime Minister
W 1979 roku Anglia była w trakcie wielu zawirowań. Rząd był bliski bankructwam a stopa bezrobocia rosła każdego dnia. Ta niestabilność pozwala powrócić konserwatystom do władzy. Konserwatyści zdobyli większość w Izbie Gmin, a Margaret Thatcher została pierwszą kobietą Premier Wielkiej Brytanii. 4 maja 1979 roku utworzyła swój rząd. Wraz z silnym poparciem własnej partii, rozpoczęła całkowitą zmianę polityki gospodarczej kraju.
Margaret Thatcher - Konserwatywne przywództwo
Jako premier Thatcher walczyła z recesją w kraju. Początkowo podnosząc stopy procentowe w celu kontrolowania inflacji. Była najbardziej znana z niszczenia tradycyjnych brytyjskich gałęzi przemysłu poprzez ataki na organizacje pracownicze, takie jak związek zawodowy górników oraz z masowej prywatyzacji mieszkań socjalnych i transportu publicznego. Jednym z jej najzagorzalszych sojuszników był prezydent USA Ronald Reagan, konserwatysta. Oboje mieli podobne prawicowe, filozofie polityczne.
Thatcher stanęła przed wyzwaniem militarnym podczas swojej pierwszej kadencji. W 1982 roku Argentyna zaatakowała Falklandy. To brytyjskie terytorium od dawna było źródłem konfliktu między dwoma narodami, ponieważ wyspy znajdują się u wybrzeży Argentyny. Podejmując szybkie działania, Thatcher wysłała wojska brytyjskie na terytorium, aby odbić wyspy w tak zwanej wojnie o Falklandy. Argentyna poddała się w czerwcu 1982 roku. Było to jednym z największych sukcesów rządu Thatcher.
W swojej drugiej kadencji, od 1983 do 1987 roku, Thatcher zajmowała się wieloma konfliktami i kryzysami, z których najbardziej wstrząsającym mogła być próba zamachu na nią w 1984 roku. W spisku Armii Republiki Irlandzkiej miała zostać zabita przez bombę podłożoną na Konferencji Konserwatywnej w Brighton w październiku. Niezrażona i nietknięta Thatcher nalegała, aby konferencja była kontynuowana i wygłosiła przemówienie następnego dnia.
Thatcher była pierwszym przywódcą państwa zachodniego, który z aprobatą przyglądał się reformacjom Gorbaczowa. W 1984 roku Żelazna dama spotkała się z Michaiłem Gorbaczowem, sowieckim przywódcą, od tamtej pory nastąpiło ocieplenie stosunków pomiędzy wschodem a zachodem. W tym samym roku podpisała porozumienie z chińskim rządem w sprawie przyszłości Hongkongu. Publicznie Thatcher wyraziła swoje poparcie dla nalotów Reagana na Libię w 1986 roku i pozwoliła siłom amerykańskim na wykorzystanie brytyjskich baz do pomocy w przeprowadzeniu ataku.
Liberalną politykę gospodarczą jej urzędu określono mianem taczeryzmu.
Margaret Thatcher -Dymisja
Wracając na trzecią kadencję w 1987 roku, Thatcher starała się wdrożyć standardowy program edukacyjny w całym kraju i wprowadzić zmiany w uspołecznionym systemie medycznym kraju. Straciła jednak wiele poparcia z powodu swoich wysiłków na rzecz wdrożenia lokalnego podatku o stałej stawce – przez wielu określanego jako podatek pogłówny, ponieważ starała się pozbawić praw wyborczych tych, którzy go nie płacili. Niezwykle niepopularna polityka doprowadziła do publicznych protestów i wywołała niezgodę w jej partii.
Thatcher początkowo naciskała na przywództwo w partii w 1990 roku. Ostatecznie uległa naciskom członków partii. 22 listopada ogłosiła swoją rezygnację z funkcji lidera Partii Konserwatywnej i premiera. W oświadczeniu powiedziała:
"Po szerokich konsultacjach z kolegami doszłam do wniosku, że jedność partii i perspektywy zwycięstwa w wyborach powszechnych byłyby lepiej obsługiwane, gdybym ustąpiła, aby umożliwić kolegom z gabinetu wejście do głosowania na przywódcę. Chciałbym podziękować wszystkim w gabinecie i poza nim, którzy udzielili mi tak oddanego wsparcia".
Była najdłużej urzędującym brytyjskim premierem w XX w. , który zasiadał urząd od czasów Lorda Liverpoola. Była także jedyną kobietą w Wielkiej Brytanii, którą wybrano na szefa partii rządzącej, a razem z Margaret Beckett jako jedyne pełniły funkcję ministra najważniejszej grupy resortów.
Margaret Thatcher - życie po polityce
W 1922 roku Thatcher została powołana do Izby Lordów jako baronowa Thatcher of Kesteven. Swoje doświadczenia polityczne opisała w dwóch książkach. W 2002 roku opublikowała kolejną Statecraft opisując swoje poglądy na temat polityki międzynarodowej.
Mniej więcej w tym czasie Thatcher doznała serii małych udarów. Rok później odszedł jej ukochany mąż Denis. W 2004 roku pożegnała kolejnego ważnego mężczyznę w jej życiu - Ronalda Reagana. Swoją mowę na jego pogrzebie wygłosiła online ze względu na słabą kondycję zdrowotną.
W 2005 roku Thatcher obchodziła swoje 80. urodziny. Z tej okazji odbyło się wielkie przyjęcie, w którym udział wzięła sama Królowa Elżbieta II oraz około sześciuset innych przyjaciół bliskich i współpracowników. W 2007 roku w Izbie Gmin odsłonięto jej rzeźbę.
Margaret Thatcher - Ostatnie lata i śmierć
Zdrowie Thatcher trafiło na pierwsze strony gazet w 2010 roku, kiedy przegapiła uroczystość na Downing Street 10, zorganizowaną na cześć jej 85. urodzin przez Davida Camerona. Później, w listopadzie 2010 roku, Thatcher spędziła dwa tygodnie w szpitalu z powodu stanu, który później okazał się powodować bolesne zapalenie mięśni. W 2011 roku uczestniczyła w wielu ważnych wydarzeniach jak ślub księcia Williama czy odsłonięcie rzeźby Ronalda Reagana w Londynie. Dodatkowo w lipcu 2011 roku biuro Thatcher w Izbie Lordów zostało na stałe zamknięte. Zamknięcie oficjalnego biura było postrzegane przez niektórych jako koniec jej życia publicznego. Walcząc z problemami z pamięcią w późniejszych latach z powodu udarów, Thatcher wycofała się z centrum uwagi.
Thatcher zmarła 8 kwietnia 2013 roku w wieku 87 lat. Zostawiła dwoje dzieci, córkę Carol i syna Marka.
