#przegląd tygodnia

Mało kto jeszcze 23 lutego podejrzewał, że wydarzenia na świecie nabiorą takiego tempa. Nie ma tygodnia, który nie przynosiłby nam kolejnych wiadomości, które sugerują jedno - porządek jaki znamy kończy się na naszych oczach. Rozpadają się sojusze i powstają nowe, upadają rządy, a Rosjanie sprawiają wrażenie, że nie są zainteresowani "pokojowym rozwiązaniem" konfliktu. Czy będziemy w stanie wrócić jeszcze do względnej "normalności"?

Czasami mówimy o pojedynczych sukcesach Ukraińców na froncie. Bo takie faktycznie są. Ogólny obraz jest jednak ponury. Zdobycze terytorialne Rosjan są ogromne, straty ukraińskiej gospodarki również. Wydarzenia ubiegłego tygodnia spowodowały, że dziś bardzo trudno o optymistyczne prognozy na najbliższą przyszłość.

Prezes Prawa i Sprawiedliwości postanowił porzucić obowiązki członka rządu i rozpocząć życie podróżnika. Jeździ więc po całym kraju i sypie dowcipami jak z rękawa. Niestety, często teksty wygłaszane przez Jarosława Kaczyńskiego nadają się tylko do baletu. Władimir Putin odbywa własną podróż. Chociaż jej ostateczny cel pozostaje nieznany, wszyscy są zgodni - powrotu nie będzie.

Świat w pełni zglobalizowany. Wszystko się ze sobą łączy. Wredne media informujące o brudach, papież, który nie lubi szczekania, zakonnice z Jordanowa i Emmanuel Macron. Nad wszystkim czuwa postać epoki - Władimir Putin, car, zdobywca i wybitny rozmówca.

Nagle wszyscy na świecie mają dużo do powiedzenia na temat bezpieczeństwa Ukrainy. Joe Biden stwierdził, że bitwa w Donbasie, to idealny moment na urządzenie łagodnej połajanki Wołodymyrowi Zełenskiemu. Wypowiedzi pełne mądrych słów i zapewnień o dobrej woli udzielają Niemcy, Francuzi i Polacy. Tymczasem Rosjanie robią swoje, czyli atakują z całą zaciekłością. Ukraina mogłaby stawiać bardziej skuteczny opór, ale za słowami z Zachodu nie idą dostawy broni.

W miniony piątek licznik pokazał, że minęło dokładnie 100 dni od rozpoczęcia rosyjskiej inwazji na Ukrainę. To czas gigantycznej katastrofy humanitarnej, tragedii milionów ludzi i niekończących się walk. To też opowieść o 100 dniach, w trakcie których bronią stała się informacja. Obie strony konfliktu starają się przekazać nam swój obraz wojny. Gdyby nie przesiewać wiadomości z frontu przez sito racjonalności, można by odnieść wrażenie, że ten konflikt dawno powinien się zakończyć.

Rosjanie, którzy wyreżyserowali "Świat się śmieje" w 1934 roku, teraz wzięli się za nowy projekt. "Świat się nie śmieje" - to opowieść o wojnie, walce o władzę i niespełnionych ambicjach. W rolach głównych występują Władimir Putin z zespołem pieśni i tańca FSB i Unia Europejska z pierwszoplanową postacią Olafa Scholza. Polskę w międzynarodowym gronie, godnie reprezentuje Mateusz Morawiecki, a Ukrainę - Wołodymyr Zełenski. W role statystów wcieleni zostali przedstawiciele narodu ukraińskiego.

To nie jest dobry czas dla rosyjskiego prezydenta. Co więcej, niewiele wskazuje na to, by w najbliższym okresie, jego karta miała się odwrócić. Władimir Putin w chwili próby, na którą sam się wystawił pokazał światu, że jest przywódcą nieudolnym, słabym i otaczającym się miernotami, które na dodatek knują za jego plecami. Poniżej krótki poradnik, by nie powielić szkolnych błędów człowieka, który chciał być carem, a stał się memem.

Prawdopodobnie jesteśmy świadkami najszerzej opisywanego konfliktu zbrojnego w dziejach ludzkości. Najszerzej, nie znaczy jednak - najbardziej precyzyjnie. Wszystkie zaangażowane strony, traktują informację, jako broń o dużej sile rażenia. Ukraina i Rosja przyjęły dwie kompletnie różne strategie działania na polu medialnym. Oto garść przykładów z poprzedniego tygodnia.

Władimir Putin wydał rozkazy i rosyjskie wojska ruszyły do nowej ofensywy na wschodzie Ukrainy. W ciągu ostatniego tygodnia, siły okupanta prowadziły głównie ataki rozpoznawcze, badając przygotowanie armii ukraińskiej. Ludzie Putina przeoczyli jednak fakt, że gdy oni badają Ukraińców, Ukraińcy badają ich. I to porównanie dla Rosjan nie wypada korzystnie.

Mimo, że otoczenie wokół rosyjskiego przywódcy skurczyło się w ostatnim czasie dość znacznie, Putin dalej może liczyć na polityczne wsparcie swoich popleczników. Czasem nieoczekiwane. Choć świat jednoczy się w sprzeciwie wobec rosyjskiej agresji, nadal są tacy, którzy chcą paktować z diabłem. Jest w tej historii i polski akcent. Zamieszanie wojenne wykorzystują nasi politycy do prowadzenia własnych, brudnych gierek.

We Francji odbywają się wybory prezydenckie, których wynik może zatrząść układem sił na całym kontynencie. Kontrkandydatka Emmanuela Macron, Marie le Pen otwarcie deklaruje się jako śpiewaczka w moskiewskim chórze, który wychwala Władimira Putina. Watykan najchętniej nie deklarowałby nic, ale trochę nie wypada. Wybiera więc opcję najmniejszej linii oporu.

Amerykański reżyser Michael Bay powiedział właśnie: "Nie interesuje mnie sprawa Willa Smitha, gdy w Ukrainie giną dzieci". Wypada podziękować za tę jedną z niewielu trzeźwych wypowiedzi na temat zamieszania w Hollywood. Niektórych z nas afera oscarowa wytrąciła z równowagi i zapomnieliśmy o tym, co naprawdę ważne. No to przypominamy.

Kolejny tydzień wojny w Ukrainie przyniósł dowody na to, że Rosja Putina to kraj, który wypada uznać za zbrodniczy. Na miasta i ludność cywilną spadają bomby, Rosjanie zagładzają na śmierć Mariupol i robią co mogą, by powstrzymywać działania korytarzy humanitarnych. Tymczasem w Pałacu Elizejskim zachodzą w głowę: czy do Władimira Putina można mówić brzydko?

Kaczyński i Morawiecki przyjeżdżają do Kijowa żeby popstrykać sobie zdjęcia w rozciągniętych swetrach na tle zrujnowanego miasta. Papież Franciszek stara się nikogo nie urazić - a już broń boże dzielnych rosyjskich żołnierzy. Macron ma gorącą linię telefoniczną z Putinem, ale stracił wiarygodność, gdy okazało się, że Francja przekazywała Rosji broń mimo światowego embarga. To był kolejny dziwny tydzień tej chorej wojny.

Mimo kilkudziesięciu stuleci walk, wojen i ludobójstw na naszym kontynencie, nie mamy w swoim słowniku odpowiednich narzędzi, by opisać to co dzieje się obecnie w Ukrainie. Zachód wypierał możliwość wojny tak długo i tak zawzięcie, że sporządzenie choćby przybliżonej relacji z wydarzeń za naszą wschodnią granicą, jest skazane na klęskę. Mimo to, będziemy próbować. Bo nic innego nam nie pozostało.

Zwykle, w podsumowaniach poprzedniego tygodnia wyżywamy się na politykach, obśmiewamy głupotę kolejnych ustaw i przedrzeźniamy co bardziej głupie wypowiedzi ludzi, których wybraliśmy (lub nie) w ostatnich wyborach. Z oczywistych względów - ten przegląd będzie inny.

Męczy Was to całe napięcie związane z Ukrainą? Macie dość doniesień o polskiej, wyjałowionej z wszelkich oznak inteligencji - polityce? To się świetnie składa. Dziś porozmawiamy o małych kotkach, pieskach i misiach koala. Tak naprawdę, nie. Ale też będzie fajnie.

Mało rzeczy jest równie irytujących, jak ktoś, kto za wszelką cenę usiłuje ci pomóc - mimo twoich wyraźnych oznak sprzeciwu. Na podium w kategorii "nieproszeni wybawcy" znalazło się w tym tygodniu trzech ananasów.

Ach, cóż to był za tydzień. Ponoć bukmacherzy przygotowują zakłady, kto, kogo wykończy szybciej - Banaś PiS, czy PiS Banasia. Władimir Putin stwierdził, że skoro nikt nie chce się z nim bawić, to on bierze zabawki - atomowe konkretnie - i będzie bawić się sam. PZPN z kolei, po tygodniach namysłu, przyklepał najbardziej kontrowersyjnego selekcjonera w historii kadry. Czas na przegląd wydarzeń ostatniego tygodnia.

Zaczęło się od trzęsienia ziemi, a potem napięcie stopniowo rosło. Zamieszanie w rządzie, wyciek wrażliwych danych polskiej armii, szalejący minister edukacji i sąd, który stwierdził - "Prezydent nazwany debilem? Dla mnie ok". Co to był za tydzień!